نویسنده:

• محمود خوش‌خبر(کارشناسی ارشد فقه شافعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)

چکیده:

حضور فزاینده زنان در مراحل مختلف تحصیلات عالیه، باعث بالا رفتن سطح انتظارات و توقعات متقابل زنان و جامعه شده است. در مورد فعالیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زنان و نیز نقش آفرینی و تصمیم سازی آنها در طول تاریخ در جوامع مختلف، دیدگاههای متفاوت و چه بسا متعارضی وجود داشته است. گروهی زن را به منزله موجودی برای بهره برداری مردان و انجام خدمات منزل در نظر گرفته اند و گروهی به آنان نقشی همپای مردان داده و آنها را همتراز مردان دانسته اند. این موضوع، اگرچه مورد توجه فقیهان متقدم نبوده و کمتر بدان پرداخته اند، ولی همواره مورد بحث و تبادل نظر اندیشمندان متاخر بوده است. در این تحقیق با توجه به دیدگاه فقیهان اهل سنت، به بررسی تحلیلی موافقان و مخالفان اشتغال زن، پرداخته می شود. براساس آراء فقیهان و عنایت به خصوصیات جسمی و روحی بانوان و عرف، بهترین و مهم ترین نقش زنان در جامعه نقش همسری و مادری است. اسلام به بانوان اختیار داده که بیرون از منزل کار کنند، اما نه به قیمت مسخ خصوصیات زنانه آنها؛ یعنی کار زن در محدوده مشخص و مشروط، تجویز شده است.

کلیدواژه: فقه، اشتغال، عرف، فقیهان، زن