نویسنده:

• نیره قوی(استادیار پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی)

چکیده:

یکی از مصادیق حکومت اسلامی، مردم‌سالاری دینی، با تکیه بر عناصر کلیدی دین اسلام و مردم است. مردم‌سالاری دینی با قرار گرفتن در مظروف اندیشه‌های متصور شیعه و سنّی، قابلیت شکل‌پذیری‌های مختلفی دارد. در ایران، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اشکال آن طرح و محقق شده است و می‌تواند الهام‌بخش همگرایی امّت مسلمان در راستای زمینه‌سازی تشکیل «امّت واحده اسلام» باشد. چنانچه مؤلفه‌های اصلی تحقق مردم‌سالاری دینی را در مقولاتی نظیر حاکمیت، مردم، پیوند دین و سیاست، عقل، رهبری و عدالت بدانیم، می‌توانیم با بازشناسی اندیشه‌ی متفکران اهل‌سنّت، عناصر اصلی حکومت اسلامی را شناسایی کنیم و به بررسی‌ این موضوع بپردازیم که اندیشه سیاسی اندیشمندان اهل‌سنّت قابلیت تحقق‌بخشی تشکیل حکومت اسلامی بر مبنای مدل مردم‌سالاری دینی جهت تبدیل شدن به الگو را دارد. سئوال این مقاله عبارت است از اینکه: «آیا با تکیه بر اندیشه سیاسی اهل‌سنّت امکان استخراج الگوهای مختلف مردم‌سالاری دینی وجود دارد؟» فرضیه‌ی مورد نظر آن است که «در اندیشه سیاسی اندیشمندان اهل‌سنّت، ظرفیت‌های اولیه جهت تدوین الگوی مردم‌سالاری دینی وجود دارد». این تحقیق از نوع تحقیقات کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی است. نوع تحلیل این مقاله، درون‌متنی بر اساس نمونه‌هایی از معاصران اهل‌سنّت است. روش گردآوری مطالب، مطالعه‌ی کتابخانه‌ای است.

کلیدواژه‌ها: مردم‌‌سالاری دینی، مردم، دین اسلام، اهل‌سنّت

مطالعه بیشتر